archeo [1181]
armie i żołnierze [4158]
biografie i wspomnienia [9948]
czasopisma odkrywców [866]
czasy starożytne [1437]
deser [2434]
dla dzieci [1134]
fakty, domysły, interpretacje [2148]
fortyfikacje i podziemia [532]
historia narodów [2238]
historia w obrazkach [350]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1601]
królowie, władcy, dyktatorzy [1476]
ludzie, czasy, obyczaje [7867]
machiny wojenne [2296]
mity i religie [2023]
odkryj historię [528]
ofiary wojny [2532]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1306]
podróże w czasie i przestrzeni [6709]
polityka i ideologia [4726]
Polska po wojnie [2896]
rycerze i zakonnicy [2164]
sekretna wojna [907]
tajemnice, skarby, przygody [510]
warsztat [979]
wojny, batalie, potyczki [4852]
zamki, dwory, pałace [545]
Ziemia Obiecana [952]

Natchniony inspirator epokowego przewrotu, wizjoner nowej szczęśliwej cywilizacji - wyobrażenie o wodzu rewolucji przez dziesięciolecia miało jeden wymiar: kanonizowanego świętego, wielkiego, genialnego, niedościgłego. Bezkrytyczne bałwochwalstwo przejawiała nie tylko radziecka historiografia. Duchowy pokarm leninizmu był obowiązujący dla każdego obywatela ZSRR. Lenin w oślepiającym blasku swej świętości wydawał się człowiekiem, któremu okrutny los nie pozwolił dokończyć wzniosłego dzieła. Wierzono, że jego dziedzictwo wypaczył Stalin, obracając świetlane obietnice bolszewików - sprawiedliwość, pokój, wolność w idealnym świecie - w okrucieństwo, strach i zniewolenie. A jednak to właśnie Lenin uznał, że ten nowy świat można zbudować tylko przemocą. Pragnął ziemskiego szczęścia dla ludzi - przynajmniej tych, których nazywał proletariatem - uważał jednak za normalne budowanie owego szczęścia na krwi i przymusie. To Lenin, nie Stalin był twórcą radzieckiego totalitaryzmu - taką prawdę w swej książce odsłania Dmitrij Wołkogonow. Mówi, że to on skonstruował bezwzględną machinę ucisku na nieznaną wcześniej skalę, a życie ludzkie zmienił w nieważny czynnik statystyczny.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: