Utwory okolicznościowe
Sub LupaRok wydania: 2019
Seria: Biblioteka Dawnej Literat. Popularnej i Okoliczn.
ISBN: 978-83-948011-5-1
Oprawa: miękka
Ilość stron: 196
Wymiary: 135 x 180
Dostępność: Na półce
18.00 zł
Jan Aleksander Koreywa herbu Dębno (ur. po 1610) pochodził z Wileńszczyzny, studiował w Akademii Krakowskiej (od 1630), a następnie był podstarościm i sędzią grodzkim oszmiańskim. Pozostawił po sobie jedynie dwa druki okolicznościowe, w których upamiętniał rocznicę śmierci królowej Konstancji Habsburżanki i zgon Zygmunta III Wazy oraz koronację Władysława IV Wazy. Utwory te dowodzą nie tylko dobrego obeznania z konwencjami poezji okolicznościowej, ale i pomysłowości w ich przetwarzaniu.
Niniejsza edycja zawiera dwa utwory panegiryczne Koreywy: Trenodyję abo Łzy żalu na śmierć Królestwa Ich Miłości (1632) oraz Io tryumfalne na szczęśliwą koronacyją Władysława Zygmunta IV (1633). Pierwszy ma kilkuczłonową strukturę, odwołującą się do konwencji epicedialnych – obejmuje dwa treny oraz poprzedzoną autorskim wierszem Koreywy alegoryczną sielankę, będącą okolicznościową adaptacją eklogi Sannazara. Celem trenodii było upamiętnienie rządów pierwszego Wazy i w dalszej kolejności jego małżonki. Autor dokonał monumentalizacji monarchy poprzez wprowadzenie kontekstów historycznych i topiki antycznej, by na ich tle wyeksponować czyny i cnoty władcy. W drugim panegiryku Koreywa zarysował czyny obejmującego tron Władysława IV. Wyzyskana w liryku konwencja peanu służyć miała nie tylko laudacji nowego monarchy, ale zarazem eksponowała trwałość władzy dynastycznej, wykorzystując do tego celu obszerny poczet królów polskich, inspirowany popularnym zbiorem epigramatów Klemensa Janicjusza.
Niniejsza edycja zawiera dwa utwory panegiryczne Koreywy: Trenodyję abo Łzy żalu na śmierć Królestwa Ich Miłości (1632) oraz Io tryumfalne na szczęśliwą koronacyją Władysława Zygmunta IV (1633). Pierwszy ma kilkuczłonową strukturę, odwołującą się do konwencji epicedialnych – obejmuje dwa treny oraz poprzedzoną autorskim wierszem Koreywy alegoryczną sielankę, będącą okolicznościową adaptacją eklogi Sannazara. Celem trenodii było upamiętnienie rządów pierwszego Wazy i w dalszej kolejności jego małżonki. Autor dokonał monumentalizacji monarchy poprzez wprowadzenie kontekstów historycznych i topiki antycznej, by na ich tle wyeksponować czyny i cnoty władcy. W drugim panegiryku Koreywa zarysował czyny obejmującego tron Władysława IV. Wyzyskana w liryku konwencja peanu służyć miała nie tylko laudacji nowego monarchy, ale zarazem eksponowała trwałość władzy dynastycznej, wykorzystując do tego celu obszerny poczet królów polskich, inspirowany popularnym zbiorem epigramatów Klemensa Janicjusza.
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Utwory młodzieńcze
• O zdobyciu Hawany w 1762 roku „Dla wzbogacenia rodzinny Keppelów”
• Zamieszanie z liberalizmem
• Trzy mowy gratulacyjne z okazji zwycięstwa nad Moskwicinami
• Dwa kazania wygłoszone po śmierci królowej Konstancji i Zygmunta III
• Ten piekielny polski akcent
• Zapomniane miejsca Dolnego Śląska Sudety Środkowe i Wschodnie
• Dyskurs wojny jako dyskurs pomocy
• Utopia nad Wisłą
• Żyć długo
• O zdobyciu Hawany w 1762 roku „Dla wzbogacenia rodzinny Keppelów”
• Zamieszanie z liberalizmem
• Trzy mowy gratulacyjne z okazji zwycięstwa nad Moskwicinami
• Dwa kazania wygłoszone po śmierci królowej Konstancji i Zygmunta III
• Ten piekielny polski akcent
• Zapomniane miejsca Dolnego Śląska Sudety Środkowe i Wschodnie
• Dyskurs wojny jako dyskurs pomocy
• Utopia nad Wisłą
• Żyć długo
