Temida wyemancypowana?
ArcheRok wydania: 2018
ISBN: 978-83-88445-76-7
Oprawa: twarda
Ilość stron: 342
Wymiary: 145 x 220
Dostępność: Niedostępna
56.40 zł
Publikacja jest Słownikiem biograficznym kobiet - sędziów, asesorów i egzaminowanych aplikantów w międzywojennym sądownictwie polskim.
Wstęp do publikacji napisała adw. Katarzyna Gajowniczek-Pruszyńska, przewodnicząca Zespołu ds. Kobiet przy NRA. Przypomniała ona, że w listopadzie 1918 r. Józef Piłsudski w odezwie o realizacji reform ustrojowych zapewnił, że czynne i bierne prawo wyborcze będzie przysługiwało każdemu obywatelowi i obywatelce mającym ukończone 21 lat. Konstytucja Marcowa z roku 1921 przyniosła deklarację równego dostępu do urzędów publicznych i zapewniła prawną możliwość ubiegania się przez kobiety ozatrudnienie w ramach zawodów dotąd dla nich niedostępnych, a cieszących się społecznym szacunkiem, takich jak zawód sedziego czy adwokata. To wciąż jednak nie zapewniało pełnego i rzeczywistego dostępu do wykonywania zawodu sędziego. Ówczesne aplikantki sądowe wiedziały, że nie mogą liczyć na uzyskanie nominacji sędziowskiej, mogły odbywać aplikację sądową jako przygotowanie do zawodu adwokackiego. To Adwokatura Polska, umożliwiając kobietom dostęp do zawodu adwokata, pozwoliła im realizować zawodowe ambicje.
Podczas gdy do wybuchu wojny zawód adwokata wykonywało 200 pań, sędziami było zaledwie 10 kobiet. Dziś w Adwokaturze jest 9 tysięcy kobiet i 11 tys. mężczyzn, zaś zawód sędziego wykonuje 6 tysięcy pań (dane na 30 września 2017 r.), czyli dwa razy więcej niż mężczyzn.
Wstęp do publikacji napisała adw. Katarzyna Gajowniczek-Pruszyńska, przewodnicząca Zespołu ds. Kobiet przy NRA. Przypomniała ona, że w listopadzie 1918 r. Józef Piłsudski w odezwie o realizacji reform ustrojowych zapewnił, że czynne i bierne prawo wyborcze będzie przysługiwało każdemu obywatelowi i obywatelce mającym ukończone 21 lat. Konstytucja Marcowa z roku 1921 przyniosła deklarację równego dostępu do urzędów publicznych i zapewniła prawną możliwość ubiegania się przez kobiety ozatrudnienie w ramach zawodów dotąd dla nich niedostępnych, a cieszących się społecznym szacunkiem, takich jak zawód sedziego czy adwokata. To wciąż jednak nie zapewniało pełnego i rzeczywistego dostępu do wykonywania zawodu sędziego. Ówczesne aplikantki sądowe wiedziały, że nie mogą liczyć na uzyskanie nominacji sędziowskiej, mogły odbywać aplikację sądową jako przygotowanie do zawodu adwokackiego. To Adwokatura Polska, umożliwiając kobietom dostęp do zawodu adwokata, pozwoliła im realizować zawodowe ambicje.
Podczas gdy do wybuchu wojny zawód adwokata wykonywało 200 pań, sędziami było zaledwie 10 kobiet. Dziś w Adwokaturze jest 9 tysięcy kobiet i 11 tys. mężczyzn, zaś zawód sędziego wykonuje 6 tysięcy pań (dane na 30 września 2017 r.), czyli dwa razy więcej niż mężczyzn.
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Naprawdę trzeba było coś zrobić
• Koncepcje i projekty nowego ustroju administracji dla przyszłego Królestwa Polskiego
• Templariusze
• Podziemie na ziemiach włączonych do Rzeszy
• Temida staropolska
• Przeszłość pewnego złudzenia
• Towarzysz Hemingway
• Taki Poznań pamiętamy... Życie na Winiarach w XX wieku
• Młyny boże
• Proces kształtowania relacji z naturą w architekturze współczesnej
• Koncepcje i projekty nowego ustroju administracji dla przyszłego Królestwa Polskiego
• Templariusze
• Podziemie na ziemiach włączonych do Rzeszy
• Temida staropolska
• Przeszłość pewnego złudzenia
• Towarzysz Hemingway
• Taki Poznań pamiętamy... Życie na Winiarach w XX wieku
• Młyny boże
• Proces kształtowania relacji z naturą w architekturze współczesnej
